[ad_1]

Sint-Callistus I
Datum van het feest: 14 okt.
Paus Callistus I wordt gevierd in kerken over de hele wereld als een heilige en martelaar op 14 oktober. De heilige veroorzaakte een grote controverse, waaronder een schisma dat bijna twee decennia duurde, door ervoor te kiezen Gods barmhartigheid in zijn bediening te benadrukken. Het leiderschapsmodel van de vroege paus heeft echter standgehouden en zijn martelaarschap in het jaar 222 bevestigde zijn voorbeeld van heiligheid.
Omdat er geen volledig betrouwbare biografie van paus Callistus I bestaat, zijn historici gedwongen te vertrouwen op een verslag van zijn tijdgenoot Hippolytus van Rome. Hoewel Hippolytus zelf uiteindelijk werd verzoend met de kerk en gecanoniseerd als martelaar, verzette hij zich vocaal tegen het pontificaat van Callistus en drie van zijn opvolgers, tot het punt dat hij zich pauselijke prerogatieven toe-eigende (als de eerste “antipaus”). Niettemin bevat zijn verslag over het leven en het pausdom van Callistus belangrijke details.
Volgens het verslag van Hippolytus begon Callistus – wiens geboortejaar niet bekend is – zijn carrière als hooggeplaatste huishoudster en nam hij uiteindelijk de verantwoordelijkheid voor de bankactiviteiten van zijn meester op zich. Toen de bank faalde, kreeg Callistus de schuld en probeerde te vluchten van zijn meester. Toen hij werd ontdekt, werd hij gedegradeerd om te dienen als handarbeider in Rome. Zo kwam Callistus onder ongunstige omstandigheden als slaaf naar de stad waar hij later als paus zou dienen.
De zaken gingen van kwaad tot erger toen hij naar de mijnen werd gestuurd, mogelijk omdat hij een verstoring van de openbare orde veroorzaakte, wil men de rekening van Hippolytus kunnen vertrouwen. Callistus kan echter ook gewoon zijn veroordeeld vanwege een vervolging van christenen, omdat hij een van de vele gelovigen was die uiteindelijk werd vrijgelaten op initiatief van paus St. Victor I.
Tijdens het daaropvolgende bewind van paus Zephyrinus werd Callistus diaken en conciërge van een belangrijke Romeinse christelijke begraafplaats (die nog steeds zijn naam draagt als “begraafplaats van de heilige Callistus”), naast het adviseren van de paus over theologische controverses van die tijd. Hij was een natuurlijke kandidaat om Zephyrinus te volgen, toen de laatste stierf in 219.
Hippolytus, een erudiete Romeinse theoloog, beschuldigde paus Callistus ervan sympathie te hebben voor ketters en verafschuwde de verduidelijking van de nieuwe paus dat zelfs de ernstigste zonden na een oprechte bekentenis konden worden kwijtgescholden. De bewering van de paus van goddelijke barmhartigheid schandaalde ook de Noord-Afrikaanse christelijke polemicus Tertullianus, al in schisma van de Kerk in Carthago, die ook ten onrechte van mening was dat bepaalde zonden te ernstig waren om te worden vergeven door biecht.
In het licht van deze fout kan de catalogus van Hippolytus van zonden die Callistus zou hebben “toegestaan” – waaronder buitenechtelijke seks en vroege vormen van anticonceptie – in feite strafbare feiten zijn die de paus nooit heeft toegestaan, maar die hij bereid was te ontslaan in het geval van boetelingen die verzoening met de kerk zochten.
Toch kon Callistus de volgelingen van Hippolytus tijdens zijn eigen leven niet overtuigen van zijn rechtmatige gezag als paus. De katholieke kerk heeft echter altijd de orthodoxie en heiligheid van paus Callistus I erkend, vooral sinds de tijd van zijn martelaarschap – traditioneel toegeschreven aan een antichristelijke menigte – in 222.
De voorspraak van de heilige Callistus na zijn dood kan ook de historische verzoening tussen zijn tegenstander Hippolytus en de latere paus Pontianus mogelijk hebben gemaakt. De paus en de voormalige antipaus werden samen gemarteld in 236 en beide werden vervolgens heilig verklaard.
[ad_2]
Bronlink
