Alles wat u moet weten over het wonder van de vloeibaarmaking van het bloed van St. Januarius

[ad_1]

Januarius en het wonder van de vloeibaarmaking van zijn bloed in een relikwie. / Krediet: Louis Finson, Publiek domein, via Wikimedia Commons; Foto2023, CC BY 4.0, via Wikimedia Commons

Napels, Italië, 19 september 2024 / 04:00 uur (CNA).

Op 19 september viert de katholieke kerk het feest van St. Januarius, bisschop, martelaar en patroonheilige van Napels, Italië. Traditioneel wordt zijn bloed, dat in een glazen ampul in de vorm van een afgeronde korst wordt bewaard, op deze dag en twee andere keren per jaar vloeibaar gemaakt.

Volgens documentatie aangehaald door de Italiaanse media Famiglia Cristiana, heeft het wonder plaatsgevonden sinds ten minste 1389, de eerste keer in de geschiedenis.

Hier zijn enkele belangrijke feiten over de vloeibaarmaking van het bloed van St. Januarius:

1. Het bloed wordt bewaard in twee glazen ampullen.

Het gedroogde bloed van St. Januarius, die rond 305 na Christus stierf, wordt bewaard in twee glazen ampullen, de ene groter dan de andere, in de Kapel van de Schatkist van de Kathedraal van Napels.

2. De liquefactie wordt beschouwd als een wonder.

De Kerk gelooft dat het wonder plaatsvindt als antwoord op de toewijding en gebeden van de gelovigen. Wanneer het wonder zich voordoet, verandert de massa roodachtig gedroogd bloed, dat aan één kant van de ampul vastzit, in volledig vloeibaar bloed, dat het glas van links naar rechts bedekt.

3. Het bloed vloeibaart traditioneel drie keer per jaar.

Het bloed van de heilige vloeibaart traditioneel drie keer per jaar: ter herdenking van de overbrenging van zijn stoffelijk overschot naar Napels (de zaterdag vóór de eerste zondag van mei); op zijn liturgisch feest (19 september) en op de verjaardag van de uitbarsting van de nabijgelegen Vesuvius in 1631, toen zijn voorspraak werd ingeroepen en de stad werd gespaard van de gevolgen van de uitbarsting (Dec. 16).

4. De liquefactie kan dagen duren.

Het vloeibaarmakingsproces duurt soms uren of zelfs dagen, maar soms gebeurt het helemaal niet. Normaal gesproken, na een periode die kan variëren van twee minuten tot een uur, wordt de vaste massa rood en begint te borrelen.

De ampullen, die een donkere vaste massa bevatten, zijn ingesloten in een reliekschrijn dat door een priester opzij wordt gehouden en gedraaid om aan te tonen dat het bloed vloeibaar is geworden. Dit wordt meestal gedaan door de aartsbisschop van Napels terwijl de mensen bidden.

Volgens het Italiaanse katholieke tijdschrift Famiglia Cristiana blijft het reliekschrijn met de ampullen acht dagen zichtbaar voor de gelovigen, waarbij ze het kunnen kussen terwijl een priester het draait om aan te tonen dat het bloed nog steeds vloeibaar is. Vervolgens wordt het teruggestuurd naar de veiligheidskluis en opgesloten in de Kapel van de Schatkist van de kathedraal.

5. De gelovigen vereren het relikwie elk jaar.

Met de uitroep “Het wonder is gebeurd!” nadert het volk de priester die het reliekschrijn vasthoudt om het relikwie te kussen en het “Te Deum” te zingen in dankzegging.

6. Er is geen wetenschappelijke verklaring.

In het verleden zijn al verschillende onderzoeken uitgevoerd om een wetenschappelijke verklaring te vinden die de vraag beantwoordt hoe iets vasts plotseling kan vloeibaar worden, maar tot nu toe was er geen bevredigend antwoord.

7. De liquefactie komt niet altijd voor.

Als het bloed niet vloeibaar wordt, beschouwen de Napolitanen het als een voorteken van ongeluk.

Het bloed werd niet vloeibaar in september 1939, 1940, 1943, 1973, 1980 of in december 2016 en 2020.

Het relikwie bleef ook solide in het jaar dat Napels een communistische burgemeester verkoos, maar het werd spontaan vloeibaar toen wijlen aartsbisschop van New York, kardinaal Terence Cooke, in 1978 het heiligdom van St. Januarius bezocht.

8. Het bloed is vloeibaar geworden in aanwezigheid van enkele pausen.

In 2015, toen paus Franciscus advies gaf aan de religieuzen, priesters en seminaristen van Napels, werd het bloed weer vloeibaar.

De laatste keer dat de liquefactie plaatsvond voor een paus was in 1848 met Pius IX. Het gebeurde niet toen Johannes Paulus II de stad bezocht in oktober 1979 of in aanwezigheid van Benedictus XVI in oktober 2007.

Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd op 18 september 2021 en is bijgewerkt.

[ad_2]

Bronlink