Onder beschermheerschap van St. Joseph, parochiepriester herstart scholing voor studenten in Gaza

[ad_1]

Bron

Sommige jongeren uit Gaza tijdens studiehulpactiviteiten in een tuinhuisje in de compound van de Latijnse parochie van de Heilige Familie. Vanaf 10 juni 2024 hebben ongeveer 150 kinderen en tieners in de leeftijd van 4 tot 17 jaar die onderdak bieden in de Latijnse parochie en in de orthodoxe parochie hun boeken en notitieboekjes opnieuw opgenomen om opnieuw contact te maken met hun studie. Drie tuinhuisjes in de tuin host studiegroepen. Ze waren open, maar ze zijn gesloten om de jeugd te helpen afleiding te voorkomen, omdat er altijd mensen in de buurt zijn. / Krediet: Foto met dank aan pater Gabriel Romanelli

Jeruzalem, 20 juli 2024 / 10.00 uur (CNA).

Ongeveer 150 kinderen en tieners in de leeftijd van 4 tot 17 jaar die onderdak bieden in de Latijnse parochie van de Heilige Familie in Gaza, namen in juni voor het eerst sinds het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas in oktober vorig jaar opnieuw hun boeken en notitieboekjes op dankzij een inspanning onder leiding van hun parochiepriester, pater Gabriel Romanelli.

Het programma moest eerder deze maand twee weken worden opgeschort vanwege Israëlische militaire actie, maar werd op 19 juli opnieuw hervat.

Toen Romanelli half mei terugkeerde naar Gaza nadat hij de eerste zeven maanden van de Israëlisch-Hamasoorlog in Jeruzalem vastzat, verspilde hij geen tijd. Binnen een paar weken lanceerde hij het St. Joseph-project om kinderen te helpen opnieuw contact te maken met hun studie nadat ze een heel jaar school hadden gemist vanwege het aanhoudende conflict.

"Ik had er al over nagedacht sinds de oorlog uitbrak, en toen ik terugkwam, zag ik dat er een grote behoefte aan was", vertelde hij. “Het is goed voor kinderen en tieners om hun tijd goed te besteden. Door ze zonder studie, zonder structuur achter te laten, worden ze overgeleverd aan wat er om hen heen gebeurt.”

Het is geen typische school en er zijn geen formele curricula om te volgen. Het idee is eerder om de jongeren te helpen hun fysieke en mentale energie te kanaliseren in iets constructiefs en klaar te zijn voor wanneer de school hervat.

"Omdat deze oorlog op een dag zal eindigen en we klaar zullen zijn om opnieuw te beginnen", zei Romanelli met overtuiging. 

“Onderzoeken helpt om niet alleen over de oorlog na te denken en erover te praten, maar zich niet alleen op het conflict te richten. Het is een klein zaadje van hoop", legt hij uit aan CNA.

“Het project,” legde Romanelli uit, “is opgedragen aan de heilige Jozef, omdat het dankzij hem is dat de Heilige Familie redding vond in Egypte, hier doorheen ging en later terugkeerde naar Nazareth. We vragen hem om onze kinderen te beschermen en hen te helpen groeien.”

De aanvallen waren geïntensiveerd in het gebied zeer dicht bij de parochie. De priester vertelde dat “bommen en raketten binnen enkele tientallen of honderden meters vielen, en granaatscherven van bommen en raketten bleven regenen op de compound”, waardoor het “zeer gevaarlijk [was] om buiten te blijven”.

Sommige christenen uit de Latijnse parochie raakten vorige week licht gewond na een explosie in een nabijgelegen markt. De Heilige Familieschool van het Latijnse Patriarchaat, gelegen op ongeveer drie mijl afstand van de Latijnse parochie, werd op 8 juli getroffen, maar dat incident had geen invloed op de beslissing om activiteiten op te schorten.

De organisatie van het project was niet eenvoudig. Er is geen vrije ruimte op de katholieke compound. Maar het ontbreekt Romanelli niet aan initiatief.

De kapel, de keuken, de woonkamer en het balkon van het huis van de Zusters van het Incarnate Word zijn allemaal “klaslokalen” geworden; drie tuinhuisjes in de tuin host studiegroepen.

“Ze waren open, maar we sloten ze af om de kinderen te helpen afleiding te voorkomen, omdat er altijd mensen in de buurt zijn”, aldus Romanelli. Zelfs de parochiekerk huisvest een groep.

De schoolbenodigdheden die de studenten gebruiken, werden in de loop van de tijd verzameld door Romanelli.

"Jarenlang heb ik altijd geprobeerd te anticiperen op het worstcasescenario en heb ik altijd briefpapier bijgehouden voor verschillende school- en oratoriumactiviteiten", vertelde hij aan CNA. “Ook aan het begin van de oorlog had ik zoveel mogelijk van dit soort materiaal gekocht.”

Jonge vluchtelingen uit de nabijgelegen orthodoxe parochie St. Porphyrius nemen ook deel aan de schoolactiviteiten. De leerlingen zijn gegroepeerd op leeftijd. De jongeren verzamelen zich voor studie op maandag, woensdag en vrijdag, terwijl de ouderen elkaar ontmoeten op dinsdag, donderdag en zaterdag.

Elke dag van 10.00 tot 13.00 uur worden er kleine beoordelingslessen gehouden over belangrijke onderwerpen: wiskunde, Arabisch, wetenschap en Engels. Religieus onderwijs en catechismus zijn gewijd aan de middagtijd en oratoriumactiviteiten.

“De [studenten] zijn gelukkig, ze willen leren”, aldus Romanelli. “Natuurlijk zijn er geen huiswerkopdrachten, omdat ze niet eens een huis hebben. Er is ook een positieve impact op gezinnen. Ouders moedigen hun kinderen aan om te lezen, te beoordelen en punctueel te zijn tijdens de lessen.”

Ongeveer 40 leerkrachten hebben zich vrijwillig aangemeld om de kinderen te helpen. “Ook voor hen is het van groot belang om zich voor te bereiden op en samen te werken met jongeren”, aldus Romanelli. 

Vóór de oorlog gaven de leraren les op de vijf christelijke scholen — de Latijnse patriarchaatschool, de Rozenkranszusterschool, de protestantse school, de Grieks-orthodoxe school en de school van de Heilige Familie — en op enkele overheidsscholen. Tegenwoordig zijn ze allemaal vluchtelingen in de katholieke en orthodoxe gemeenschappen.

Hoewel het misschien vreemd lijkt om te praten over onderwijs en studeren wanneer raketten en bommen blijven regenen, betoogde Romanelli dat er niets meer recht is om te doen.

“Onderwijs is voeding voor de ziel; het is essentieel", zei hij. “In de eerste plaats vanuit een spiritueel perspectief. Als het leven niet in eenheid met God wordt geleefd, zonder het leven van genade, zijn mensen als doodlopen. Zonder dit zal de mens nooit innerlijke vrede vinden. Maar daarnaast is het belangrijk om het intellectuele aspect, de gedachte, te voeden.”

Romanelli vervolgde: “Na acht maanden zonder lessen, zonder lezen, waar kunnen we het over hebben? Als men zich niet bekommert om het vormende, intellectuele aspect, als men zich niet voedt met goede, interessante dingen die over de toekomst spreken, als men niet leest en studeert, verdort de ziel en verdort dus het leven.”

Met het St. Joseph-project heeft Romanelli ernaar gestreefd “jongeren de kans te bieden hun ziel te voeden, zowel intellectueel als spiritueel. Om hen betrokken te houden bij constructieve activiteiten, ook al dient het geluid van oorlog als achtergrond voor hun dagen.”

Op dit moment is het niet mogelijk om je voor te stellen of en hoe een nieuw schooljaar zou kunnen beginnen, maar, aldus Romanelli, “de ervaring van deze lessen laat ons zien dat er de wil en morele kracht is, dat er de wens is om opnieuw te beginnen, om oplossingen te vinden.”

"God zal ons helpen", zei Romanelli. “De tijd van de goddelijke voorzienigheid is volmaakt. Van onze kant blijven we verlangen naar vrede, rechtvaardigheid en verzoening zaaien en goed doen aan iedereen die we kunnen, te beginnen met degenen die dicht bij ons staan.”

[ad_2]