Dutch 
English 
Arabic 
Spanish 
Portuguese 
Chinese 
Russian 
French 
Italian 
German 
Japanese 
null / Krediet: Sasapin Kanka ⁇ Shutterstock
Brussel, België, 21 juni 2025 / 08:00 uur (CNA).
In een tijdperk waarin mindfulness-apps smartphones domineren en meditatiestudio's stedelijke hoeken bevolken, suggereert een nieuwe baanbrekende internationale studie dat de oude katholieke gebedspraktijk van het bidden van de rozenkrans vergelijkbare geestelijke gezondheidsvoordelen kan bieden als oosterse meditatietechnieken.
het onderzoek, gepubliceerd in het Journal of Religion and Health, daagt ook aannames uit die zijn gemaakt over traditionele praktijken zoals de rozenkrans, en onthult verrassende inzichten over wie de rozenkrans in 2025 daadwerkelijk bidt.
Onderzoekers uit Italië, Polen en Spanje ondervroegen 361 praktiserende katholieken om de impact van het bidden van de rozenkrans op welzijn en geestelijke gezondheid te beoordelen. Ze ontdekten dat deelnemers die de rozenkrans baden hogere niveaus van welzijn, meer empathie en aanzienlijk lagere niveaus van religieuze strijd of spirituele angst rapporteerden - waarvan onderzoek heeft aangetoond dat het voordelen van andere meditatietechnieken kan zijn.
Onderzoekers ontdekten ook dat 62,2% van de deelnemers behaalde een universitair of masterdiploma, wat een veronderstelling uitdaagt waarvan sommigen zeggen dat traditionele katholieke devoties vooral de lager opgeleiden aanspreken.
"Het viel ons op hoe deze traditionele praktijk de onderwijs- en generatiegrenzen overstijgt", aldus hoofdonderzoeker pater Lluis Oviedo van de Pauselijke Universiteit Antonianum in Rome.
Oviedo vertelde CNA dat de studie is ontstaan uit een frustratie dat veel onderzoek was gewijd aan de voordelen van het beoefenen van mindfulness en andere meditatietechnieken, maar er is praktisch niets gepubliceerd over de rozenkrans, ondanks dat het duidelijk ook een vorm van meditatie is.
"Ons team probeerde te onderzoeken of we in dit katholieke gebed vergelijkbare voordelen konden vinden als die welke worden toegeschreven aan meer modieuze vormen van meditatie", zei hij. “Ik was ervan overtuigd dat we positieve resultaten zouden boeken, aangezien ik uit persoonlijke ervaring en getuigenissen van anderen wist wat dit gebed betekende en wat zij er tijdens hebben meegemaakt.”
Uitdagende stereotypen
Het onderzoek bracht culturele variaties aan het licht in de drie onderzochte landen.
Polen toonde de hoogste betrokkenheid, met deelnemers die 3,70 scoorden op de frequentie van de rozenkransoefeningen (vergeleken met 3,38 in Italië en 3,35 in Spanje). Dit sluit aan bij de reputatie van Polen als een van de meest religieus oplettende landen van Europa, waar katholieke tradities ondanks decennia van communistische onderdrukking diep verweven blijven in het sociale weefsel.
Italië, ondanks het hosten van het Vaticaan, vertoonde meer gematigde betrokkenheidsniveaus. Italiaanse deelnemers rapporteerden de hoogste empathiescores (4,31), wat suggereert dat de voordelen van de praktijk verder reiken dan persoonlijke spiritualiteit tot een versterkte sociale verbinding — een bevinding die resoneert met de gemeenschappelijke cultuur van Italië.
Spanje presenteerde een intrigerende paradox: lagere rozenkrans praktijk frequentie, maar sterke welzijn resultaten onder degenen die het regelmatig bidden. Dit kan de complexe relatie van Spanje met het katholicisme weerspiegelen, waar traditionele praktijken naast snelle secularisatie blijven bestaan.
De verbinding met de geestelijke gezondheid
Misschien wel de meest opvallende bevinding van de studie is hoe het bidden van de rozenkrans functioneert als een interventie op het gebied van geestelijke gezondheid.
De deelnemers meldden consequent dat de praktijk “spirituele vrede, rust en vertrouwen” opleverde (26.3%), geholpen met "omgaan met problemen" (10.2%), en bood "bescherming tegen het kwaad" (8.6%).
Een deelnemer zei: “Het bidden van de rozenkrans heeft mijn leven gered. Na de dood van mijn man kon ik de pijn en leegte niet aan. Elke dag reikte ik naar de rozenkrans en het gaf me de kracht om deze moeilijke momenten te overleven. Zonder dat zou ik niet weten hoe ik het zou hebben gedaan.”
Het onderzoek toonde ook aan dat het bidden van de rozenkrans positief correleerde met verminderde depressie en toegenomen optimisme over de toekomst. Deze effecten wedijveren met die gerapporteerd in studies van mindfulness-meditatie, maar komen zonder de soms forse prijskaartjes van meditatieretraites of app-abonnementen.
Waarom het ertoe doet
De implicaties van de studie reiken veel verder dan katholieke gemeenschappen. Naarmate geestelijke gezondheidscrises wereldwijd escaleren — met bijzondere ernst in de VS en Europa — suggereert het onderzoek dat de samenleving toegankelijke, cultureel gewortelde bronnen voor psychologisch welzijn over het hoofd kan zien.
In de Verenigde Staten, waar de wellness-industrie jaarlijks miljarden genereert, roepen de bevindingen vragen op over de commodificatie van spirituele praktijken. Waarom betalen voor dure meditatielessen als een traditionele praktijk vergelijkbare voordelen biedt? De studie daagt ook veronderstellingen uit die sommigen hebben dat oosterse niet-christelijke praktijken superieur zijn aan westerse spirituele tradities.
Voor Duitsland, waar zowel katholieke als protestantse tradities de cultuur hebben gevormd, maar geconfronteerd worden met afnemende invloed, biedt het onderzoek een potentiële brug tussen seculiere benaderingen van geestelijke gezondheid en traditionele spiritualiteiten. Duitse katholieken kunnen validatie vinden in het handhaven van praktijken die vaak als verouderd worden afgedaan.
De gevolgen voor Polen zijn bijzonder groot. Terwijl het land door de spanningen tussen zijn diep-katholieke identiteit en de secularisatiedruk van de Europese Unie navigeert, biedt de studie empirische ondersteuning voor de geestelijke gezondheidswaarde van traditionele praktijken — mogelijk van invloed op zowel het gezondheidszorgbeleid als culturele debatten.
In Italië, waar het katholicisme cultureel belangrijk blijft ondanks de afnemende massa-aanwezigheid, suggereren de bevindingen dat traditionele praktijken zoals de rozenkrans kunnen dienen als toegankelijke middelen voor geestelijke gezondheid, met name voor oudere bevolkingsgroepen die zich misschien minder op hun gemak voelen met seculiere therapie.
Afbreken van barrières
De onderzoekers merkten een opvallende vooringenomenheid op in de academische literatuur: PubMed bevat 30 060 vermeldingen voor “mindfulness”, maar slechts 13 voor “rosary prayer”. Deze ongelijkheid weerspiegelt bredere culturele vooroordelen die westerse devoties vaak afdoen als meer primitief.
“Vanuit een puur cultureel fenomenologisch oogpunt is mindfulness in, glamoureus, modieus en interessant, terwijl de rozenkrans uit is, verouderd, saai en oninteressant”, merkten de onderzoekers op. Toch suggereren hun gegevens dat deze perceptie meer over culturele mode gaat dan over empirische realiteit.
Uit de netwerkanalyse van de studie is gebleken dat religiositeit van invloed is op het welzijn, zowel rechtstreeks als via twee belangrijke trajecten: het vergroten van empathie en het verminderen van religieuze strijd. Het repetitieve karakter van de rozenkrans – vergelijkbaar met mantra-meditatie – lijkt een meditatieve staat te creëren die angst kalmeert en emotionele regulatie bevordert.
Interessant is dat de praktijk niet werd geassocieerd met sociaal isolement of bekrompenheid, zoals stereotypen zouden kunnen suggereren. In plaats daarvan correleerden hogere niveaus van rozenkransgebed met verhoogde empathie, wat suggereert dat het de sociale verbinding verbetert in plaats van vermindert.
"Eén ding is zeker, er is een kloof binnen de katholieke kerk en binnen andere kerken, tussen degenen die bidden en een devotionele houding aannemen, en degenen die hun christelijk geloof interpreteren in termen van sociaal bewustzijn en betrokkenheid," zei Oviedo. “Het is tijd om dit soort binair model te overwinnen en een stijl aan te nemen die toewijding en empathie voor anderen combineert. Een scheiding tussen de twee maakt de christelijke boodschap en de redding die we in Christus bieden minder geloofwaardig en effectief.”
De kracht van repetitief gebed
Terwijl samenlevingen worstelen met epidemieën op het gebied van geestelijke gezondheid, spirituele leegte en de beperkingen van zuiver farmaceutische benaderingen van psychologisch welzijn, suggereert het onderzoek voordelen van een meer inclusieve kijk op contemplatieve praktijken. De toegankelijkheid van de rozenkrans – waarvoor alleen kralen en enige tijd nodig zijn – maakt het bijzonder relevant voor economisch achtergestelde bevolkingsgroepen die zich geen therapie- of meditatielessen kunnen veroorloven.
De studie pleit niet voor religieuze bekering of suggereert dat de rozenkrans superieur is aan andere praktijken. Integendeel, het pleit voor het herkennen van de verschillende manieren waarop mensen omgaan met lijden en betekenis vinden.
Een onderzoeker concludeerde: “We rekenen op een breder palet van spirituele of religieuze uitdrukkingen met vergelijkbare positieve effecten, en zo kunnen we een aantal bijna spirituele monopolies en eenzijdige uitdrukkingen vermijden in de gebruikelijke counseling- en zorginterventies.”
Impact op langere termijn
Oviedo zei dat het te vroeg is om de ontvangst van deze studie te evalueren.
"Ik was nogal verbaasd over de belangstelling van de media voor dit onderwerp, aangezien het in veel contexten, zelfs binnen katholieke kringen, is verwaarloosd", zei hij. “Het ergste aspect is de theologische onverschilligheid of zelfs vijandigheid ten opzichte van dergelijke devotionele praktijken, die als vreemd aan de standaardtheologie worden beschouwd. Het probleem gaat dieper en heeft betrekking op een theologie die niet in staat is contact te leggen met gelovigen over hoe zij leven en hun geloof tot uitdrukking brengen.”
Oviedo zei dat katholieken een “levende theologie” moeten ontwikkelen — of een “theologie van onderaf”.
"Deze theologische benadering vereist dat we meer aandacht besteden aan hoe gelovigen zich voelen, hoe ze hun geloof ervaren en hoe ze redding in actie voelen", zei hij. “Elk jaar worden er inderdaad veel studies over religie, gezondheid, welzijn en bloei gepubliceerd, maar bijna geen theologen besteden er aandacht aan, ook al onthullen ze de positieve effecten van religieus geloof en intense religieuze praktijken, of hoe redding als iets echts kan worden erkend. De rozenkrans is hier een goed voorbeeld van en suggereert een andere benadering van theologie als we de christelijke boodschap echt geloofwaardiger willen maken.”
