[ad_1]

Een afbeelding van St. Hedwig in Wroclaw, Polen. / Krediet: Hannah Brockhaus/CNA
Vaticaanstad, 16 oktober 2024 / 04:00 uur (CNA).
Lezers die dit verhaal via een zoekmachine vinden, zijn waarschijnlijk op zoek naar informatie over Hedwig, de sneeuwuil van Harry Potter.
Maar Hedwig van Silezië was geen uil - ze was een prinses, vrouw, moeder en bruggenbouwer tussen het Duitse en Poolse volk. (Haar man heette “Henry the Bearded.”) In de 13e eeuw werd zij heilig verklaard.
St. Hedwig, wiens feest de katholieke kerk viert op 16 oktober, kreeg een goede opleiding in haar jeugd in een klooster in Beieren. Ze is opgenomen te hebben gezegd dat kennis plus heiligheid van het leven leidt tot grotere glorie voor zielen in de hemel.
Hedwig kwam uit een heilige familie — haar zus Gertrude was de moeder van Sint-Elisabeth van Hongarije.
Ze “werd bekend als een helper van arme mensen en werd na haar heiligverklaring een geliefde beschermheilige van dezelfde groepen mensen”, vertelde bisschop Andrzej Siemieniewski, toenmalig hulpbisschop van Wroclaw, Polen (nu bisschop van Legnica sinds 2021), in 2019 aan CNA.
Toen hij nog een meisje was, verhuisde Hedwig naar het lagere deel van Polen, de regio Silezië, om met hertog Hendrik I de Baard te trouwen. Samen kregen ze zeven kinderen, van wie er slechts twee tot volwassenheid leefden.
Hedwig hield van de Eucharistie, het gebed en het lezen en mediteren over de Schrift. In haar huis liet ze tijdens de maaltijd de Schrift hardop voorlezen. Ondanks haar rijkdom als hertogin, beoefende ze ernstige ascese: Ze vastte, at gewoon voedsel en leefde met weinig persoonlijke bezittingen.
Nadat haar kinderen waren grootgebracht, wijdde Hedwig zich aan de geestelijke en lichamelijke werken van barmhartigheid, in het bijzonder het helpen van de armen, zieken, hongerigen, weduwen, wezen en aanstaande moeders.
In tegenstelling tot andere prinsessen van die tijd, hielp Hedwig mensen met haar eigen hand, en niet via haar bedienden. Ze gaf ook onderdak aan zieke en gehandicapte mensen in haar kasteel. Een biograaf van Hedwig schreef dat de armen haar overal volgden waar ze ging, alsof ze hun moeder was.
Ze zou ook voedsel en andere items naar de gevangenen brengen en geld sturen naar mensen die hun schulden niet konden terugbetalen. Ze gebruikte haar positie als hertogin om te verdedigen en in te grijpen namens gevangenen en ter dood veroordeelden, zodat ze lichtere straffen zouden krijgen of zouden worden vrijgelaten.
Hedwig was verantwoordelijk voor het brengen van de Cisterciënzer Orde naar Silezië. Ze had een klooster en verschillende kerken, waaronder de eerste, gebouwd in de regio. Een van deze kerken, in het hedendaagse Trzebnica, waar ze begraven ligt, is nu een heiligdom voor de heilige, die in 1267 heilig verklaard werd. Het heiligdom is een populaire bedevaartsoord voor mensen van over de hele wereld.
Het klooster verbonden met deze kerk is nog steeds actief en wordt beschouwd als het grootste bestaande 13e-eeuwse gebouw in Midden-Europa.
Hedwig woonde in dat klooster aan het einde van haar leven, en hoewel ze geen religieuze geloften aflegde, leefde ze in gemeenschap met de religieuze zusters daar. Traditie in het klooster zegt dat ze veel zou bidden, tot het punt dat ze zichzelf soms 's nachts in de kapel zou opsluiten.
De heilige had ook een sterke liefde voor de Heilige Maagd Maria en zou een standbeeld van Onze-Lieve-Vrouw bij zich dragen en het gebruiken om de zieken te zegenen, van wie sommigen later zouden zijn genezen. Ze werd begraven met dit standbeeld, en de traditie zegt dat toen haar graf jaren later werd geopend, de vingers die het vasthielden niet werden afgebroken.
Beelden en standbeelden van St. Hedwig tonen haar meestal met een standbeeld van de Heilige Maagd Maria, het voeden van de armen, of het houden van een kerk.
De heilige Hedwig werd als Beierse een symbool van het “katholieke en christelijke leven” in de regio en van de manier waarop Duitsers en Polen samen konden leven als leden van één kerk, zei Siemieniewski.
In Wroclaw, Polen, staat een belangrijk standbeeld van St. Hedwig naast een monumentale brug. Dit, zei hij, symboliseert de brug die ze vormde tussen de naburige naties van Duitsland en Polen.
Hedwig is ook geliefd bij het Tsjechische volk.
“St. Hedwig wordt beschouwd als een moeder van het Silezische volk, en Silezië betekende in oudere tijden “thuis voor vele naties”, legde Siemieniewski uit.
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd op 16 oktober 2019 en is bijgewerkt.
[ad_2]
Bronlink
