De Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria

[ad_1]

De Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria

Datum van het feest: 15 aug.

Vandaag vieren katholieken en vele andere christenen het feest van de Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria. Deze belangrijke feestdag herinnert aan het geestelijke en fysieke vertrek van de moeder van Jezus Christus van de aarde, toen zowel haar ziel als haar lichaam in de tegenwoordigheid van God werden gebracht.

Eerwaarde paus Pius XII bevestigde dit geloof over de Maagd Maria als de eeuwige leer van de Kerk toen hij het in 1950 formeel definieerde als een dogma van het katholieke geloof, waarbij hij een beroep deed op de pauselijke onfeilbaarheid om te verkondigen dat de Onbevlekte Moeder van God, de altijd maagdelijke Maria, na de loop van haar aardse leven te hebben voltooid, lichaam en ziel in hemelse glorie werd opgenomen.

Zijn apostolische constitutie "Munificentissimus Deus", die het dogma definieerde,

bevat de verslagen van de Paus over vele oude tradities waarmee de Kerk de Hemelvaart in de loop van haar geschiedenis heeft gevierd.

De grondwet citeerde ook getuigenissen van de vroege kerkvaders over dit onderwerp en beschreef de geschiedenis van theologische reflectie op vele Bijbelse passages die worden gezien als een aanwijzing dat Maria na haar dood in de hemel werd opgenomen.

Hoewel de lichamelijke aanname van Maria niet expliciet in de Schrift is opgenomen, identificeert de katholieke traditie haar met de "vrouw bekleed met de zon", die wordt beschreven in het twaalfde hoofdstuk van het boek Openbaring.

De passage noemt het uiterlijk van die vrouw “een groot teken” dat “in de hemel verscheen”, wat aangeeft dat zij de moeder van de Joodse Messias is en “de maan onder haar voeten heeft, en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren”. Bijgevolg toont de katholieke iconografie van de westerse traditie vaak de aanname van de Maagd Maria in de hemel op deze manier.

Oosterse christenen beschouwen de aanname van Maria in de hemel ook van oudsher als een essentieel onderdeel van hun geloof. Pius XII citeerde verschillende vroege Byzantijnse liturgische teksten, evenals de achtste-eeuwse Arabische christelijke theoloog Johannes van Damascus, in zijn eigen gezaghebbende definitie van haar veronderstelling.

“Het was passend,” schreef de heilige Johannes van Damascus in een preek over de veronderstelling, “dat zij, die haar maagdelijkheid intact had gehouden tijdens de bevalling, haar eigen lichaam ook na de dood vrij moest houden van alle verdorvenheid,” en “dat zij, die de schepper als kind aan haar borst had gedragen, in de goddelijke tabernakels moest wonen”.

In de oosterse christelijke traditie wordt hetzelfde feest gevierd op dezelfde kalenderdatum, hoewel meestal bekend als de slaap van Maria. De oosters-katholieke viering van de slaap wordt voorafgegaan door een vastenperiode van twee weken die vergelijkbaar is met de vastentijd. Pius XII noemde in “Munificentissimus Deus” deze vastenperiode ook als behorend tot het traditionele patrimonium van westerse christenen.

Het feest van de Hemelvaart is altijd een heilige dag van verplichting voor zowel roomse als oosterse katholieken, waarop ze verplicht zijn om de mis of de goddelijke liturgie bij te wonen.

[ad_2]

Bronlink