Maronitische Kerk in Libanon viert zaligverklaring van 17e-eeuwse geleerde en patriarch

[ad_1]

Naar schatting 7.000 mensen verzamelden zich om de zaligverklaring van Patriarch Estephan Douaihy te vieren op 2 augustus 2024 in Bkerké, Libanon. / Krediet: Marwan Semaan/ACI MENA

ACI MENA, 5 augustus 2024 / 14:28 uur (CNA).

In een ceremonie die eeuwenoude traditie vermengde met nieuwe hoop, vierde de Maronitische Katholieke Kerk de zaligverklaring van Patriarch Estephan Douaihy op vrijdag 2 augustus in Bkerké, Libanon. 

Naar schatting 7.000 mensen verzamelden zich op een buitenlocatie om de belangrijke stap naar heiligheid te markeren voor een religieuze leider en een baanbrekende historicus — patriarch Estephan Douaihy.

Ondanks economische onrust en politieke instabiliteit in Libanon, markeert de gebeurtenis een belangrijke mijlpaal voor de Maronitische Kerk.

Een feest geworteld in de geschiedenis

Bkerké, de bisschoppelijke zetel van het Maronitische katholieke patriarchaat van Antiochië, was versierd met symbolische ornamenten voor de feestdag.

Een afbeelding van het beeld van Onze-Lieve-Vrouw in het Qannubine-klooster, dat een fresco is van de Hemelvaart van Maria, werd achter het altaar weergegeven, geflankeerd door 10 kerkklokken.

Maronitische Patriarch Bechara Boutros al-Rai presideerde de Mis met pauselijke vertegenwoordiger kardinaal Marcello Semeraro, prefect van het Dicasterie voor de Heilige Oorzaken. 

Tegelijkertijd werd in het Vaticaan een andere ceremonie gehouden om de nieuw zalig verklaarde patriarch te vieren, aangezien de oosters-katholieke kerk in volledige gemeenschap is met Rome.

In zijn homilie verklaarde Semeraro: “In onze gebeden reciteren we vaak de psalm: “De rechtvaardigen bloeien als de palmboom en groeien als een ceder in Libanon.” Hij ging ervan uit dat een palmboom een vitale bron van leven in de woestijn is. Evenzo staat de ceder van Libanon als een standvastig symbool van kracht en volharding in Gods huis, de Kerk. De kardinaal vergeleek Douaihy met een ceder, gewijd aan het dienen van zijn volk. 

"Douaihy was meer dan 30 jaar de patriarch van de Maronitische kerk, tijdens een periode van externe vervolging en intern schisma", zei Semeraro, die uitlegde dat de toekomstige nieuwe heilige deze ontberingen aanvaardde, het lijden van Jezus deelde en anderen vergaf.

Aan het einde van de Mis en processie ontving Patriarch al-Rai de eerste foto van de zalige Douaihy, geschilderd door Karmelitische nonnen.

Van tegenslag naar spiritueel leiderschap

Douaihy werd geboren in 1630 in het noordelijke dorp Zgharta, nu onderdeel van Libanon, maar toen onder Ottomaanse heerschappij. Zijn vader stierf toen hij 3 jaar oud was. Hij won een beurs naar Rome toen hij 11 was, maar zijn veelbelovende toekomst leek somber toen hij op 14-jarige leeftijd zijn zicht verloor, met het vooruitzicht om terug te worden gestuurd naar Libanon.

In een hulpeloos moment wendde de jonge Douaihy zich tot de Maagd Maria. Na de hele nacht in vurig gebed voor een icoon van Onze-Lieve-Vrouw te hebben doorgebracht, werd zijn zicht naar verluidt hersteld — op wonderbaarlijke wijze werd het geloofd. 

Deze diepgaande persoonlijke ervaring vormde de spirituele reis van Douaihy en zijn toekomst als religieus leider. Het gaf hem ook een gevoel van doelgerichtheid en toewijding aan zijn vaderland. Op 20-jarige leeftijd koos hij, ondanks zijn prestigieuze positie als hoofd van het seminarie, ervoor om terug te keren naar Libanon. Deze keuze was geworteld in een belofte die hij aan de Maagd Maria deed: om terug te keren naar huis en zijn kennis te delen met zijn collega Libanezen.

Douaihy overleed in 1704 op 73-jarige leeftijd in Kadisha Valley, Libanon.

Een boodschap voor het moderne Libanon

Voor veel Libanese Maronieten gaat de zaligverklaring van Douaihy verder dan haar religieuze betekenis.

“Dit is een grote dag voor ons, zeker nu. Misschien geeft God ons een teken van hoop", zei pater Toufic Daccache in een interview met ACI Mena, de Arabischtalige nieuwspartner van CNA.

“Douaihy hield van zijn land, in tegenstelling tot velen van ons die na elk obstakel vertrekken”, merkte Daccache op en raakte de aanhoudende uittocht van Libanon aan.

Terwijl Libanon naar zijn verleden kijkt voor inspiratie om door zijn turbulente heden te navigeren, herinnert de erfenis van Douaihy het land sterk aan zijn veerkracht in het licht van tegenspoed.

Terwijl de klokken van Bkerké aan het einde van de ceremonie stil vielen, werd een boodschap van hoop achtergelaten voor een natie die eenheid en vernieuwing nodig had.

“Als Patriarch Douaihy vandaag onder ons zou zijn, zouden veel Libanezen worden opgeroepen om “de schat te bewaken die ons is toevertrouwd”, aldus Daccache.

Dit artikel was Voor het eerst gepubliceerd door ACI Mena, de Arabischtalige nieuwspartner van CNA, en is vertaald en aangepast door CNA.

[ad_2]

Bronlink