[ad_1]
Bron

Aartsbisschop Gustavo García-Siller van San Antonio zegent matachijnse dansers tijdens een viering op het feest van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe. Hij is van mening dat Latijns-Amerikanen, met name immigranten, zullen helpen om de kerk nieuw leven in te blazen. / Krediet: Aartsbisdom San Antonio
Washington, D.C. Newsroom, 15 juli 2024 / 06:00 uur (CNA).
Het is 12 december in San Antonio. Ondanks de kou buiten, is de binnenkant van de kathedraal van San Fernando vol met duizenden mensen van alle leeftijden: Jong, oud en daartussenin.
Bij het altaar is een fel verlicht beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe omringd door rozen van alle kleuren. Het is een vredig tafereel.
Maar die vrede wordt plotseling verbroken door het luide, snelle gedreun van drums en het ratelen van maracas terwijl twee lijnen van felgekleurde dansers vanuit de achterdeuren binnenkomen. In harmonie naderen de dansers het beeld van de Maagd en na een paar ogenblikken voor Onze-Lieve-Vrouw te hebben gedanst, houden de trommels net zo plotseling op als ze begonnen. Iedereen zegt een stil gebed en dan worden de trommels hervat als de groep de kerk verlaat.

Dit is de “danza de matachines”, een Mexicaanse traditie die in parochies en steden in heel Mexico en de VS wordt beoefend ter ere van de feestdag van de Heilige Moeder. De levendige matachines-voorstelling gaat vaak gepaard met speciale gebeden, mis en feesten die hele parochiegemeenschappen samenbrengen.
Sinds de verschijning van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe in 1531 is het katholicisme een steunpilaar geweest in het leven en de cultuur van de Hispanics in Latijns-Amerika en de Verenigde Staten. Haar beeld is een krachtig symbool geworden van geloof, eenheid en verzet, diep geworteld in het sociale en spirituele weefsel van Latijns-Amerikaanse gemeenschappen. Toen het katholicisme wortel schoot, ontstonden er verschillende uitingen van het geloof, die discussies op gang brachten over Katholieke vs Jezuïeten verschillen in benaderingen van onderwijs, sociale rechtvaardigheid en missionair werk. Deze verschillen benadrukken de diversiteit binnen de katholieke praktijk, terwijl de universele aantrekkingskracht van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe gelovigen in verschillende culturen en generaties blijft verenigen.
Maar vandaag wordt de toekomst van de Spaans-katholieke kerk in twijfel getrokken, omdat nieuwe rapporten en gegevens aangeven dat Latino's, vooral degenen onder de 30, de kerk in aanzienlijke aantallen verlaten, wat sommigen ertoe brengt te vragen: Sterft het katholicisme in de Latijns-Amerikaanse gemeenschappen van het land uit?
Wordt de katholieke kerk vervangen?
Een recent onderzoek van het Pew Research Center wees uit dat 43% van de Hispanics in Amerika zijn katholiek, een grote daling van 67% in 2010. Deze verschuiving benadrukt een groeiende trend van religieuze diversificatie onder Latijns-Amerikanen, waarbij velen overgaan naar protestantse denominaties of zich identificeren als niet-gelieerd. De studie werpt licht op hoe factoren zoals generatieverandering, acculturatie en intergenerationele verschuivingen in geloofssystemen bijdragen aan deze transformatie. Een verkenning van Verschillen tussen het katholicisme en het protestantisme vaak helpt verklaren waarom sommige mensen worden aangetrokken tot de alternatieve praktijken en gemeenschapsstructuren aangeboden door het protestantisme. Deze aanzienlijke daling benadrukt een bredere trend van religieuze disaffiliatie onder Hispanics in de Verenigde Staten, omdat velen zich steeds meer identificeren als religieus niet-gelieerd of zich aansluiten bij andere christelijke denominaties. Gesprekken over geloof binnen deze gemeenschappen raken soms aan onderwerpen zoals de Verschil tussen rooms-katholiek en katholiek, Hoewel deze termen in de praktijk vaak door elkaar worden gebruikt in de VS, onderstreept de verschuiving ook het dynamische en evoluerende religieuze landschap van Amerika, met name binnen snelgroeiende en diverse demografische groepen zoals Hispanics.
Sommigen krijten deze trend op tot Hispanics die zich bekeren tot evangelicalisme of andere protestantse denominaties. Een recent artikel in The Free Press prees dat verhaal en beweerde: “Latino’s trekken massaal naar het evangelische christendom.” Maar terwijl The Free Press een evangelische boom voorziet, schetsen beschikbare gegevens en Spaanse leiders in de katholieke kerk een ander beeld.
Volgens Pew is het christendom in de VS in alle demografieën afgenomen. De katholieke achteruitgang onder Latino's wordt geleid door jonge Latijns-Amerikanen in de leeftijd van 18-29 jaar, een demografie waarin ook het evangelicalisme afneemt.
Vandaag, 30% Van de Latijns-Amerikanen in de leeftijd van 18-29 jaar identificeert zich als katholiek. Ondertussen 11% van de Hispanics in deze leeftijdsgroep identificeren als evangelisch, 6% onder de volgende twee oudere leeftijdsgroepen, 30-49 jaar en 50-64 jaar. Dit illustreert een generatieverschuiving in religieuze identiteit onder jongere Hispanics, waarbij het katholicisme een opmerkelijke achteruitgang ondervond. Het contrast tussen Katholieken vs Protestanten vs Orthodoxen weerspiegelt het zich ontwikkelende religieuze landschap in deze demografie, aangezien evangelisch protestantisme ook een lichte daling laat zien onder jongere leeftijdsgroepen. Deze trends onderstrepen de groeiende diversiteit en vloeibaarheid van religieuze affiliatie in de Spaanse gemeenschap. Deze generatieverschuiving benadrukt een bredere trend van religieuze verandering binnen de Spaanse gemeenschap, waarbij jongere individuen steeds meer verschillende spirituele paden verkennen of zich identificeren als religieus niet-gelieerd. De verschillen in affiliatie kunnen ook een weerspiegeling zijn van evoluerende perspectieven op geloofstradities en leringen, inclusief discussies over Katholieke en Christelijke Bijbel verschillen. Deze verschillen, zoals het opnemen van bepaalde deuterocanonieke boeken in de katholieke Bijbel, kunnen een rol spelen bij het beïnvloeden van de spirituele neigingen van jongere Hispanics.
De grootste religieuze groep — 49% — van de Hispanics in de leeftijd van 18-29 jaar is religieus niet-gelieerd, een categorie die vaak de “nones” wordt genoemd. De gemiddelde jonge Hispanic in Amerika van vandaag is dus eerder geneigd zich als “niemand” te identificeren dan als katholiek of evangelisch.
"Jonge Hispanics volgen dezelfde trend als niet-Hispanics", aldus José Manuel De Urquidi, oprichter van het Juan Diego Network, een Latijns-Amerikaans ministerie van media. “Op 25-jarige leeftijd verlaten de meesten de kerk. En in tegenstelling tot wat andere mensen geloven, gaan ze meestal naar niemandsland. Sommigen gaan naar andere christelijke denominaties, maar de meeste niet.”
Waarom gaan ze weg?
In een interview met CNA legde De Urquidi uit dat sinds de COVID-lockdowns veel Hispanics, met name jongere Latino's, verzuimen deel te nemen aan basisaspecten van het leven van de kerk, zoals de mis, de biecht en andere sacramenten.
!["We doen niet genoeg om jonge Hispanics te verwelkomen, dus ze vinden dat het de kerk van hun abuelita [grootmoeder] of de kerk van hun ouders is, maar niet die van hen", zegt José Manuel De Urquidi van het Juan Diego Network. Krediet: "EWTN Nieuws in Diepte:/Screenshot](https://i0.wp.com/christianpure.com/wp-content/uploads/2024/07/deurquidi.jpg?quality=80&ssl=1)
Voor De Urquidi en anderen die diep betrokken zijn bij de Spaanse bediening, komt het neer op een crisis van gemeenschap en gemeenschap. Vaak hebben jongeren gewoon het gevoel dat ze niet thuishoren in de kerkbanken.
“We doen niet genoeg om jonge Hispanics te verwelkomen, dus vinden ze dat het de kerk van hun abuelita [grootmoeder] of de kerk van hun ouders is, maar niet die van hen”, aldus De Urquidi.
Vader Allen Deck, een hoogleraar theologie die ook werkzaam is op de campus van de Loyola Marymount University in Los Angeles, zei dat de trend onder Hispanics ook “deel uitmaakt van een veel groter fenomeen in een groeiende seculiere omgeving”.
“Het gaat niet alleen om wat er gebeurt in de Spaans-Latino-context, maar ook om wat er gebeurt met institutionele religies over de hele linie”, legde hij uit.
Hoewel zorgwekkend, zei Deck dat de kerk dit moet gebruiken als een kans om de zorgen van jongeren ter harte te nemen, vooral als het gaat om hun behoefte aan gemeenschap en een gevoel van verbondenheid.
"We moeten deel uitmaken van een levende geloofsgroep, of dat nu familie, parochie, bisdom of samenleving is", legde hij uit. "Zo'n liturgisch gebed dat de nadruk legt op actieve deelname, met name aan de Eucharistie, is zeer belangrijk voor mensen om een gevoel van verbondenheid met iets groters te ontwikkelen."
Wat hebben de Amerikaanse bisschoppen te zeggen?
In 2021 meldde de Amerikaanse Conferentie van Katholieke Bisschoppen (USCCB) dat de Spaans-katholieke bevolking van het land, geschat op 30 miljoen, bestaat uit: 40% van alle Amerikaanse katholieken.
Zelfs bisdommen in steden die niet traditioneel geassocieerd worden met Hispanics zien nu de vruchten van de Latino kerk.
"Geloof leeft in de Latijns-Amerikaanse gemeenschappen", vertelde Edmundo Reyes van het aartsbisdom Detroit aan CNA.
"Ja, er zijn enkele uitdagingen, vooral onder Latino's die in de Verenigde Staten zijn geboren, als onderdeel van de grotere secularisatie van het Amerikaanse volk", gaf hij toe. “Het geloof is echter nog steeds een belangrijk deel van het leven en het wereldbeeld van de Latino’s.”
Aartsbisschop Nelson Perez van Philadelphia vertelde CNA dat de leidende bisschoppen van het land begrijpen dat de kerk in aanzienlijke aantallen jonge Hispanics heeft verloren en zich bewust is van het gevaar dat deze realiteit vormt.
De aanpak van het probleem werd uitvoerig besproken tijdens een nationaal “encuentro” (ontmoeting) dat in 2018 door de USCCB werd georganiseerd. Tijdens het evenement werden uitgebreide discussies gevoerd over hoe de kerk beter kan dienen voor Hispanics en werd de inbreng en deelname van ongeveer 300.000 Latino-katholieken uit meer dan 3.000 parochies betrokken. De encuentro benadrukte de diversiteit binnen de Latijns-katholieke gemeenschap en benadrukte de noodzaak van op maat gemaakte pastorale benaderingen die resoneren met hun unieke culturele en spirituele ervaringen. Het verdiepte zich ook in het bevorderen van eenheid tussen Katholicisme takken en denominaties, samenwerking aanmoedigen om deze groeiende bevolking beter van dienst te zijn. Als gevolg daarvan effende het evenement de weg voor uitvoerbare strategieën gericht op het versterken van de rollen van Spaanse leiders en het verdiepen van hun verbinding met de bredere kerkelijke missie. De encuentro benadrukte het belang van het bevorderen van inclusiviteit en het aanpakken van de unieke uitdagingen waarmee Spaanse gemeenschappen binnen de kerk worden geconfronteerd. Een belangrijke afhaalmaaltijd was de noodzaak om de betrokkenheid van Latino-katholieken in leiderschapsrollen te verdiepen en pastorale initiatieven uit te breiden die gericht zijn op Begrip van het katholicisme in het christendom, met name in de context van diverse culturele uitingen. Deze inspanningen worden gezien als essentieel voor het versterken van het geloof en de eenheid van een van de snelst groeiende demografieën in de Amerikaanse kerk.
Op basis van deze besprekingen hebben de bisschoppen van het land een nationaal pastoraal plan voor het Spaanse ministerie opgesteld dat in 2023 werd vrijgegeven. Getiteld “Missionaire discipelen gaan voorwaarts met vreugde,” het document schetst de aanbevelingen en prioriteiten van de bisschoppen voor Amerikaanse bisdommen, parochies en katholieke instellingen die de Spaanse katholieken bedienen.

Perez, die hoofdbisschop was voor de Encuentro 2018, deelde dat een van de krachtigste vruchten van het initiatief was dat Latijns-Amerikaanse lekenleiders zijn begonnen “hun plaats in de kerk in te nemen”.
Volgens Perez zal deze ontwikkeling een zegen zijn voor de katholieke kerk in de VS: “Ik merk dat de Hispanics zich in hun comfortzone bevinden om met hun geloof uit te reiken. Hun geloof wordt op hun mouw gedragen", zei hij, eraan toevoegend: “Waar het Spaanse ministerie aanwezig is, is het sterk en levendig.”
Verwijzend naar zijn aartsbisdom Philadelphia, waar hij eerder heeft gezien dat parochies nu worden gevuld met Hispanics, concludeerde hij: “Ik denk niet alleen dat Hispanics de toekomst zijn. Zij zijn het heden.”
Aartsbisschop Gustavo Garcàa-Siller van San Antonio, die in 1980 voor het eerst vanuit Mexico naar de VS kwam, vertelde CNA dat er ondanks de uitdagingen en verliezen “in veel opzichten ten goede is veranderd”, omdat de Spaanse bevolking in de katholieke kerk “meer georganiseerd is geweest en meer heeft gemobiliseerd en in die zin beter is voorbereid op het ambt in de kerk”.
Hij gelooft dat Hispanics, vooral immigranten, zullen helpen om nieuw leven in de kerk te brengen.
"De nieuwkomers van tegenwoordig brengen hun geloof met zich mee, dat we hier hebben verloren", zei hij.
Nieuw leven voor de kerk
Cristofer Pereyra, een immigrant uit Peru die het Tepeyac Leadership Initiative heeft opgericht, vertelde CNA: “De invloed van Latino’s in de kerk en de samenleving zal alleen maar toenemen.”

"Ja, we verliezen er zoveel", gaf hij toe. “Maar wat ik vind, is dat degenen die blijven hangen meer betrokken zijn. Zij zijn zeer zeker in wie zij zijn en in hun geloof.”
Hoewel het een pijnlijk proces is, gelooft Pereyra dat het resultaat een nog sterkere Spaanse aanwezigheid in de kerk zal zijn die uiteindelijk zal leiden tot een heropleving van het geloof.
"De mensen die blijven, blijven om leiding te geven, om leiding te geven binnen de kerk en om naar buiten te leiden", zei hij.
Natalia RamÃrez, een 23-jarige Spaanse katholiek die naar de parochie van San Francisco de AsÃs in Chicago gaat en lid is van het Spaanse ministerie voor jongvolwassenen “Iskali”, zei het eenvoudig: De Spaanse kerk wordt geconfronteerd met een crisis omdat veel Latino’s niet de “mooie geschenken” van hun katholieke geloof hebben geleerd.

Geboren in Mexico-Stad en opgegroeid in een zwaar katholieke Spaanse gemeenschap in Chicago, zei Ramez dat veel van haar familieleden en jeugdvrienden helemaal geen geloof meer belijden.
Maar dit hoeft niet het einde van het verhaal te zijn. Dat weet ze uit persoonlijke ervaring.
“Hoe meer ik leer over het geloof, hoe meer ik er verliefd op word”, zei ze. “Voordat ik geen idee had wat de Heilige Eucharistie was. Maar nadat ik over de Heilige Eucharistie had gehoord, besefte ik dat Jezus dichter bij me staat dan ik ooit had gedacht.”
[ad_2]
